Freedom of speech is a great achievement. Some would even consider it the main achievement of Western Society. The West is THE free world and the US of A is the freeist part of the West, in fact the rest of the West is history, or at least a museum of of old freaks. The Dutch, who have strong historical strings with the new world, have tried to support their Big Brother in his advocacy of free speech. And lo and behold they have a reputation, there was a time that books forbidden elsewhere in Europe were printed and distributed in the low country.
Now there have been some issues of free speech lately that require some reflexion. Some politicians and famous Dutch have started a competition in free speech. As in this degenerate times norms and values have become a faint memory, blurred by the daily tsunami of commercials with which the average human being is confronted, this contest has led to some remarkable results. And even the commercials are considered a form of free speech (unless they are about tobacco or alcohol).
The first who won the gold medal was a to capitalism converted marxist who wanted to become the drag queen of the Dutch administration. He claimed to always say what he had thought and to do what he had said. Unfortunately he was murdered only after having spoken in the media almost every minute of his waking life since his claim to fame and doing almost nothing.
The second champion was filmmaker and happy smoker Theo van Gogh. He to was sadly murdered after having called muslims goatfuckers in his weekly columns for almost a year. He did make a beautifull short movie called 'Submission', which became very important for the Maroccan selfconsciousness. Suddenly most Maroccans in Holland discovered they were very much offended and thus had something in common.
The newest star is a politician from the deep South of Holland who'se mother is from the former Dutch Indies and who bleeches his hair with peroxyde. The secret is that he is in love with himself and thinks to seduce a substantial part of the Dutch population by impersonating Batman against the aliens. He is a member of parliament and tries to shock his colleages with insults and unconventional language. He is sued for comparing the Qor'an with Hitler's dairy 'Mein Kampf'. Because of this stroke of genius he calls himself the champion of free speech.
Now what is free speech? Jezus went into the desert for fourty days and during this time he enjoyed really free speech. He could say anything that came to mind, there was nobody who had any objection, because ... there was nobody who listened.
In Holland free speech is called free utterance and that is very correct. Speech is to good a word for the kind of freedom that is at stake. Speech is not a solo game. It takes two to tango and two to speak. An utterance is just a crie de coeur and perfectly possible in the desert. Speech is directed to another person and asks a reaction.It's part of a dialogue. Now if you start a dialogue, you want to tell somebody something. If you speak an incomprehensible language or if you first make your audience deaf or otherwise not capable of understanding what you say, you're a poor speaker. If you do this on purpose you're destroying free speech. Because speach is a way to mutual understanding. Speech is in essence dialogue.
Good speech creates thourough mutual understanding. Mutual understanding enhances the quality of speech, it makes it more refined and clearer. The event of speech in a period in a community is called the discourse. Now freedom of speech depends on the quality and structure of the discourse. The better we understand each other the more we can say and the more meaningfull our speech becomes. People who try to improve the discourse, like poets, writers and philosophers are fighters for the freedom of speach. Those who on the other hand spoil the discourse by insulting, manupilating talk destroy the freedom of speech. So the socalled champions of free speech are in fact its destroyers. Wilders, Van Gogh, Fortuyn, they were all destroyers of the freedom of speech, because of their frivilous selfinterested use of language. And perhaps the most devious act was the redefinition free speech into free utterance.
dinsdag 23 februari 2010
vrijdag 5 februari 2010
De productie van het nieuws
De media zijn handig geworden. Het nieuws wordt routinematig gemaakt en het patroontje wordt al aardig voorspelbaar. Je pakt iets wat het wantrouwen van de massa opwekt en zoekt een malloot die een tegengestelde mening heeft en ten slotte laat je ze elkaar in de haren vliegen. Kassa! Het is verantwoorde journalistiek, want je laat twee kanten zien en geeft het publiek te denken en dat zonder dat je er zelf iets van hoeft te weten! Wat worden we toch goed opgevoed door de media. Ik erger me al maanden groen en geel aan het toontje van radiojournalist Jeroen Wielaert, die ongetwijfeld vaak schrijvers heeft horen voorlezen uit eigen werk. Hij heeft zich een toontje aangeleerd. Deze poseur is het culturele paradepaardje van de radiojournalistiek. Hij noemt zichzelf zelfs 'poète maudit' en 'razende reporter'. Wie goed luistert hoort echter de valse metaforen en overslaande cliché's. Het lijkt trouwens wel of de radiojournaals worden geregisseerd door kleuterjuffen. Om de tien minuten wordt er een zogenaamde 'promo' uitgezonden. Dat is een collage van fragmenten van vorige rapportages, waardoor je verschrikkelijk nieuwsgierig moet worden naar de volgende rapportages. Dommer kan het niet. Stel je voor dat de krant af toe tussen de artikelen door een artikel zou plaatsen bestaande uit zinsneden uit vorige kranten. Iedereen zou direct zien dat dit pure papierverspilling is, niemand zou het lezen. Als je naar de radio luistert, kun je dit echter niet overslaan en verspilt de regisseur geen papier, maar jouw kostbare tijd. Het weerbericht heet nu 'Weddernjoes', wat het niveau van het Hilversumse gekneuter laat zien. News of nieuws zijn berichten over iets dat net heeft plaatsgevonden, maar het weer is een voorspelling of forecast. Bovendien staat alles op de 'oewebsaite', want de omroepers zijn met elkaar een dagje de hei op geweest om te oefenen in de Surinaamse 'w'.
De regisseur van de radio vindt ook dat het eigentijdser moet, dus zeg maar Amerikaanser. Wie wel eens naar CNN of liever nog naar Fox News kijkt weet wat dat voorstelt: de presentator is het belangrijkste, het gepresenteerde is bijzaak. Iedereen moet dus weten wie de presentator is, het is alsof hij of zij het nieuws zelf heeft verzonnen en je moet zijn of haar naam weten. Bovendien doen de presentatoren onderling erg amicaal en noemen elkaar nadrukkelijk bij de naam, alsof zij samen de gelukkige elite vormen die door persoonlijke kwaliteiten de onwetende luisteraar moet verlichten.
Dankzij de methode van de media krijgt de massa de indruk alsof elke mening gelijkwaardig is. Voor elke uitspraak is wel iemand te vinden die het tegendeel beweert. Door dit schema komen Geert Wilders (de gebleekte Indo) en Rita Verdonk (de domme cipier) met de regelmaat van de klok als volwaardige deskundigen aan het woord, terwijl ze aantoonbaar nooit iets aan de oplossing van welk probleem dan ook hebben bijgedragen. De regisseur beslist zelf wat nieuwswaarde is, dus wat wij moeten denken en hij baseert zich op wat hij denkt dat we denken. Wat hij zelf niet begrijpt kan hij niet denken, geen wonder dat hij of zij zo'n voorkeur heeft voor arrogante idioten en dat die niet van het beeld of de luidspreker weg te slaan zijn.
De foutjes in de IPCC-rapporten vormen een laatste editie van deze potsierlijke tragedie die 'het nieuws' heet. Alle klimaatsceptici zijn inmiddels weer aan de beurt geweest. Als het nog langer duurt moeten journalisten weer het platteland af op zoek naar verborgen talent. Want dat heb je wel nodig voor kritische journalistiek. We nemen geen waarheden aan, we vragen door. Zou het niet kunnen dat de hele milieubeweging een samenzwering is van linkse krachten? Er zijn mensen die dat denken en iedereen is gelijk, alles is maar een mening. Vast, laten we de Hummer maar alvast bestellen!
De filosoof Jean Baudrillard had het goed gezien: er is geen verschil meer tussen verzinsel en feit. Het loopt allemaal door elkaar. Meneer Van Zon (op zaterdag) en Jeroen Wielaert zijn beide echte schertsfiguren, dus lach erom met een gerust hart. In de humor zit misschien wel meer waarheid dan in de ernst.
De regisseur van de radio vindt ook dat het eigentijdser moet, dus zeg maar Amerikaanser. Wie wel eens naar CNN of liever nog naar Fox News kijkt weet wat dat voorstelt: de presentator is het belangrijkste, het gepresenteerde is bijzaak. Iedereen moet dus weten wie de presentator is, het is alsof hij of zij het nieuws zelf heeft verzonnen en je moet zijn of haar naam weten. Bovendien doen de presentatoren onderling erg amicaal en noemen elkaar nadrukkelijk bij de naam, alsof zij samen de gelukkige elite vormen die door persoonlijke kwaliteiten de onwetende luisteraar moet verlichten.
Dankzij de methode van de media krijgt de massa de indruk alsof elke mening gelijkwaardig is. Voor elke uitspraak is wel iemand te vinden die het tegendeel beweert. Door dit schema komen Geert Wilders (de gebleekte Indo) en Rita Verdonk (de domme cipier) met de regelmaat van de klok als volwaardige deskundigen aan het woord, terwijl ze aantoonbaar nooit iets aan de oplossing van welk probleem dan ook hebben bijgedragen. De regisseur beslist zelf wat nieuwswaarde is, dus wat wij moeten denken en hij baseert zich op wat hij denkt dat we denken. Wat hij zelf niet begrijpt kan hij niet denken, geen wonder dat hij of zij zo'n voorkeur heeft voor arrogante idioten en dat die niet van het beeld of de luidspreker weg te slaan zijn.
De foutjes in de IPCC-rapporten vormen een laatste editie van deze potsierlijke tragedie die 'het nieuws' heet. Alle klimaatsceptici zijn inmiddels weer aan de beurt geweest. Als het nog langer duurt moeten journalisten weer het platteland af op zoek naar verborgen talent. Want dat heb je wel nodig voor kritische journalistiek. We nemen geen waarheden aan, we vragen door. Zou het niet kunnen dat de hele milieubeweging een samenzwering is van linkse krachten? Er zijn mensen die dat denken en iedereen is gelijk, alles is maar een mening. Vast, laten we de Hummer maar alvast bestellen!
De filosoof Jean Baudrillard had het goed gezien: er is geen verschil meer tussen verzinsel en feit. Het loopt allemaal door elkaar. Meneer Van Zon (op zaterdag) en Jeroen Wielaert zijn beide echte schertsfiguren, dus lach erom met een gerust hart. In de humor zit misschien wel meer waarheid dan in de ernst.
Abonneren op:
Posts (Atom)